Paul de los güeyos azules

Esti día namás puedo dicir que yera guapu, guapu. Los güeyos más azules de Hollywood zarráronse pa siempre'l vienres pasáu. Paul Newman yé, por derechu propiu, un de los grandes del cine, un mitu.

Cites de les sos películes:
• "Actúa como si tovieres fe y la fe nacerá en ti" (Veredictu final).
• "Esta yé la vida qu'escoyimos. Y una cosa ta nidia, nengún vedremos el cielu" (Camín a la Perdición).
• "Si me pagara lo que gasta pa evitar que lu roben, yo non lu robaría" (Dos homes y un destín).
• "Un dólar ganáu nel xuegu ye'l doble de dulce qu'un dólar ganáu nel to sueldu" (El color del dineru).

Nun se vos puede dexar solos

Esti día dígovos que vase una de vacaciones un par de mesinos (les riques y les rapiegues somos asina) y cuando vuelve alcuentra'l mundu pates p'arriba. A mediaos de xunu l'asuntu pitaba. Ye verdá que s'oyíen dalgunes voces –les pesimistes de siempre- que falaben de crisis económica y de pinchazu inmobiliariu. Pero naide-yos facía casu. ¿Pa qué? Solbes, socialista presuntu, daba clases maxistrales de capitalismu lliberal con esi tonu de so que paez dicir que toos -menos elli, claro- somos imbéciles. Y Zapatero remendón, a sus zapatos. Pero marchó una, y tóu se fue al garete (que debe ser un sitiu enllenu coses, porque, col tiempu, casí tóu acaba diéndose p'allá). Hai quien fala yá de recesión. Tremendu, mete miéu. Voi ver si puedo enderechar l'asuntu. Pero dígovos daqué: nun se vos puede dexar solos.